Print Refereinen en andere gedichten uit de XVIe eeuw(1879-1881)–Jan de Bruyneverzameld en afgeschreven door Jan de Bruyne Inhoudsopgave [Deel I] Voorrede. - I - [En verwondert u niet, ghy Godts vercoren // knechten] - II - [Corts ginck ic wandelen byden avont spade] - III - [Hoort, Christen broeders, die in dat bloet] - IV - [Den heelen nacht hebic myn handen uytgestreckt] - V - [Tsy u, menschen, die quelt al de sinnen] - VI - [In eenen regel hebic my begeven] - VII - [O amorues lieff, in wiens schoonheyt jent] - VIII - [Ghy, oude Nicodemussen, diet seer benyen] - IX - [Ghy, edel geesten, die in vruecht hanteren] - X - [Wat mogen dees sondige menschen dincken] - XI - [Met den nieuwen jare, na Paulus vermaen // soet] - XII - [Daer twee vrinden syn in lieffden vergaert] - XIII - [Het is goet vrouwe syn, veel beter heere] - XIV - [O Heere, in wiens macht alle ontsermen // is] - XV - Devisen van elck een van den ommeganc, halff Oost ao 1563. - XVI - [Ey my, arm catyvich mensche sondich] - XVII - [Segt, selen uwe woorden niet eens verkeeren?] - XVIII - [‘Die sonder sonde is die werpe den eersten steen’] - XIX - [Wat vindmen huden sdaechs al duvels kinderen] - XX - [Ghy, menschen, die naeckt ter weirelt geboren // sydt] - XXI - [Als een man gehout is, soo is hy gesint] - XXII - [Wat is schadelycker, in sweirels stacie] - XXIII - Op de lisblomme. - XXIV - [Gheen schoonder blomme op Libano gebloeyt] - XXV - [Cortelyc quam ick gegaen in een covente] - XXVI - [Godt die gaff syn volck duer Moysem een wet] - XXVII - [Comt, dochterkens van Sion, helpt my volprysen] - XXVIII - [Met wat onsprekelycker liefde minioot] - XXIX - [Ick, die duer Adams val was inden doot] - XXX - [Hoort ghy, Sions dochter, die noch syt clachtich] - XXXI - [In wat allenden heeft my dit lieff hier vonden] - XXXII - [Aldus vant triomphant // dit lieff myn leven // soet] - XXXIII - [Dwoort waer duer hemel & aerde is gemaeckt] - XXXIV - [O lieff triomphant! Wt duysentich vercoren] - XXXV - [Aldus spreekt Christus, ons bruygom, duer Salomoen] - XXXVI - [Ick was by nalycx tot der doot toe verbeten] - XXXVII - [Eerde bemint eerde tot allen stonden] - XXXVIII - [Groote benautheden namen my gevaen // saen] - XXXIX - [Inden beginne was dwoort, & is crachtich] - XL - [Ghy, diemen geestelyc noemt in ons provinche] - XLI - Een dichte vervolgende de vers deerst letter vanden A.B.C. Aanteekeningen. [Deel II] - XLII - [Om dat Godt een gheest is, so sint Jan ontbint] - XLIII - [Hoe ongestadich is dlant ter weirelt wydt!] - XLIV - [Ghy, vrecke spaerpotten, van herten geltgierich] - XLV - [Hoe lange suldy, o ghy sotten mispresen] - XLVI - Retrograde. - XLVII - [Als een sterre der see, alderclaerste van lichte] - XLVIII - [Schaemt u, catyvige herten vol nydt] - XLIX - [Comt herwaers, vertoeft niet, hoort de majesteyt] - L - [Ghy, cleyne schaer, hier verdruckt int leven] - LI - [Wysheyt, een moeder alre goeder dingen] - LII - [Als den mensche tgebodt Godts hadde gebroken] - LIII - [Hertneckich volck, die hier int eerts foreest] - LIV - [O eeuwige wysheyt, vol alder genaden] - LV - [Als ick bemercke hoe nu de weirelt gaet] - LVI - Tvelteecken der Fransoysen. - LVII - [Die hier onwetende altyt syn beste // doet] - LVIII - [O warachtich woort, dwelck was inden beginne] - LIX - [Heere, hoort myn woort, merckt op myn reden] - LX - [O opperste waerheyt, diet al regeeren // moet] - LXI - [O Israhels Godt, myn wthelper crachtich] - LXII - [Wat is een stadt met poorten & mueren] - LXIII - [O Godt, die alle herten kent] - LXIV - [O du, slymige spyse der wormen eerdich] - LXV - [Duer Adams misval in tgebots overtreden] - LXVI - [Het nieuwe jaer my op vrinden doet // dincken] - LXVII -[Daer wert gevraecht, dwelc wel vragens weerd // is] - LXVIII - [O eeuwich, onbegrypelyc, goddelyc woort] - LXIX - [Menichfuldicheyt der boecken is onendelyc] - LXX - [Och, hoe ongestadich, broos en wanckelyc] - LXXI - [O sluetel van Davidt, septer van Israhel] - LXXII - [Kinderen van Eva, laet staen u suchten] - LXXIII - [Waer sal ick blyven, spyse der wormen] - LXXIV - [Als een schaepken dat voor den wolff is vluchtende] - LXXV - [O ghy dwase menschen, cranck, eerdich // stoff] - LXXVI - [Gheen meerder wysheyt men ter weirelt en vint] - LXXVII - [Staet op, gaet wtte, o dochter van Israhel] - LXXVIII - [Menschelycke natuere, brooscher dan scherven] - LXXIX - [Wt der diepten roep ick met herten ootmoedich] - LXXX - [Hoe hebt ghy my, Cupido, met uwer stralen] - LXXXI - De twelff Artyckelen des Christelycken Geloove. - LXXXII - [Keert wedere, o huys van Israhel] - LXXXIII - [Verloren sone, van Gode gekeert] - LXXXIV - [Meest is elck gierich als den rycke vrecke] - LXXXV - [Hoe comt eenich mensche soo slom verweert] - LXXXVI - [Ghy, erm gierich mens, die dongeloof aencleeft] - LXXXVII - [Om datter niemant en mochte salich wesen] Aanteekeningen. [Deel III] - LXXXVIII - [O Godt, inder eeuwigheit regnerende] - LXXXIX - Een vrage en een antwoorde. - XC - [Als ic overpeyse den schoonen tyt] - XCI - [O minnelyc voetsele, solaes der vruechden] - XCII - [Gelyc Godt liet diversche partyen] - XCIII - [Alle dieren wachten op u, Heere, & ghy spyst] - XCIV - [Ick Godt des hebreeuwschen & des kersten mede] - XCV - [O diepte der wysheid Godts ongrondelyck] - XCVI - [Tsy weirelt wt alder allendicheyt] - XCVII - [Wat is smenschen leven? Aenmerkt der weirelt // staet] - XCVIII - [Wien sal ick loff spreken met goeder herten] - XCIX - [Elck ontsluyt nu syn herte & wilt gronderen] - C - [Wacht u wel, ghy Natanaelsche cleyn schaer] - CI - [De sonde is eersten duer ongehoorsaemheyt] - CII - [Hoe vrolyc soo wordt my therte onsteken] - CIII - [O lieff, hoe lieffelyc sydy int aenschouwen!] Anno 1559. - CIV - [Waer sydy ghy crygers, om vechten gestelt] - CV - [Hoe moechde ghy, menschen, alle die daer syt] - CVI - [Waer sullen de godloose mogen vlien // vals] - CVII - [Waer mach den mens meerder victorie sporen] - CVIII - [Tweederley vruchten der penitentie] - CIX - [Al studeerde den mensch syn leven // lanck] - CX - [O mogentheyt Godts, diet al heeft geordineert] - CXI -[Hoe vals is de werelt vol ontrouwen certeyn!] - CXII - [Tis al niet sonder Godt, wiens loff moet vermeeren] - CXIII - [Och! menschen, hoe moechdy dus glorieren] - CXIV - [Wat is hier doch min dan sweirels samblant] - CXV - [Hoort, ghy weirels kinderen heel obstinaet] - CXVI - [Schriftuere vraecht // onversaecht // ingienen binnen] - CXVII - [Ghy weirels gesinde, Adams kinderen] - CXVIII - [Ghy ondanckbaar menschen, wat wildy bedryven] - CXIX - [Wacht u, dochter van Sion, voor sweirels samblant] - CXX - [O opperste wysheyt, vol goddelyker weten] - CXXI - [Broeders, wilt doch neerstelyc syn wakende] - CXXII - [Hoe wonderlyck is Godt in alle syn wercken] - CXXIII - [O Pluto, Pluto, opent u holen] - CXXIV - [Goddinne der minnen, waertoe sydy bedacht] - CXXV - [Myn sinnen jonstich eensdeels gestreckt // syn] - CXXVI - [Duer de valsche leeraers vol ypocrysyen] - CXXVII - [Dreyerley aenmerkinge is elcx orboren] - CXXVIII - [Als wy Godt des Vaders meeste vyant waren] - CXXIX - [U mach ick wel clagen, o Godt almachtich] - CXXX - [Segt, Atropos, wat wildy soo vroech beginnen] - CXXXI - [Als Godt den hemel eerst hadde wtgebreyt] - CXXXII - [Duer den slangen bedriegelyc onbesneden // saet] - CXXXIII - [Doen Maria den sone Godts hadde ontfaen] - CXXXIV - [Almachtich, crachtich en voerdrachtich Godt] - CXXXV - [Ontfangt dit geloove in u herte crachtich] - CXXXVI - [O menselyc dier, hoort de basuyne des Heeren!] - CXXXVII - [Hoort, die u een broeder laet noemen // hier] - CXXXVIII - [Den huerlinck die syn schaepkens is weyende] - CXXXIX - [Seven mael dachs, de rechtverdige vallen mach] - CXL - [Onbegrypelyc alleene Godts werck // is] Aanteekeningen.