Inhoudsopgave

[Deel I] Voorrede.

- I - [En verwondert u niet, ghy Godts vercoren // knechten]

- II - [Corts ginck ic wandelen byden avont spade]

- III - [Hoort, Christen broeders, die in dat bloet]

- IV - [Den heelen nacht hebic myn handen uytgestreckt]

- V - [Tsy u, menschen, die quelt al de sinnen]

- VI - [In eenen regel hebic my begeven]

- VII - [O amorues lieff, in wiens schoonheyt jent]

- VIII - [Ghy, oude Nicodemussen, diet seer benyen]

- IX - [Ghy, edel geesten, die in vruecht hanteren]

- X - [Wat mogen dees sondige menschen dincken]

- XI - [Met den nieuwen jare, na Paulus vermaen // soet]

- XII - [Daer twee vrinden syn in lieffden vergaert]

- XIII - [Het is goet vrouwe syn, veel beter heere]

- XIV - [O Heere, in wiens macht alle ontsermen // is]

- XV - Devisen van elck een van den ommeganc, halff Oost ao 1563.

- XVI - [Ey my, arm catyvich mensche sondich]

- XVII - [Segt, selen uwe woorden niet eens verkeeren?]

- XVIII - [‘Die sonder sonde is die werpe den eersten steen’]

- XIX - [Wat vindmen huden sdaechs al duvels kinderen]

- XX - [Ghy, menschen, die naeckt ter weirelt geboren // sydt]

- XXI - [Als een man gehout is, soo is hy gesint]

- XXII - [Wat is schadelycker, in sweirels stacie]

- XXIII - Op de lisblomme.

- XXIV - [Gheen schoonder blomme op Libano gebloeyt]

- XXV - [Cortelyc quam ick gegaen in een covente]

- XXVI - [Godt die gaff syn volck duer Moysem een wet]

- XXVII - [Comt, dochterkens van Sion, helpt my volprysen]

- XXVIII - [Met wat onsprekelycker liefde minioot]

- XXIX - [Ick, die duer Adams val was inden doot]

- XXX - [Hoort ghy, Sions dochter, die noch syt clachtich]

- XXXI - [In wat allenden heeft my dit lieff hier vonden]

- XXXII - [Aldus vant triomphant // dit lieff myn leven // soet]

- XXXIII - [Dwoort waer duer hemel & aerde is gemaeckt]

- XXXIV - [O lieff triomphant! Wt duysentich vercoren]

- XXXV - [Aldus spreekt Christus, ons bruygom, duer Salomoen]

- XXXVI - [Ick was by nalycx tot der doot toe verbeten]

- XXXVII - [Eerde bemint eerde tot allen stonden]

- XXXVIII - [Groote benautheden namen my gevaen // saen]

- XXXIX - [Inden beginne was dwoort, & is crachtich]

- XL - [Ghy, diemen geestelyc noemt in ons provinche]

- XLI - Een dichte vervolgende de vers deerst letter vanden A.B.C.

Aanteekeningen.

[Deel II] - XLII - [Om dat Godt een gheest is, so sint Jan ontbint]

- XLIII - [Hoe ongestadich is dlant ter weirelt wydt!]

- XLIV - [Ghy, vrecke spaerpotten, van herten geltgierich]

- XLV - [Hoe lange suldy, o ghy sotten mispresen]

- XLVI - Retrograde.

- XLVII - [Als een sterre der see, alderclaerste van lichte]

- XLVIII - [Schaemt u, catyvige herten vol nydt]

- XLIX - [Comt herwaers, vertoeft niet, hoort de majesteyt]

- L - [Ghy, cleyne schaer, hier verdruckt int leven]

- LI - [Wysheyt, een moeder alre goeder dingen]

- LII - [Als den mensche tgebodt Godts hadde gebroken]

- LIII - [Hertneckich volck, die hier int eerts foreest]

- LIV - [O eeuwige wysheyt, vol alder genaden]

- LV - [Als ick bemercke hoe nu de weirelt gaet]

- LVI - Tvelteecken der Fransoysen.

- LVII - [Die hier onwetende altyt syn beste // doet]

- LVIII - [O warachtich woort, dwelck was inden beginne]

- LIX - [Heere, hoort myn woort, merckt op myn reden]

- LX - [O opperste waerheyt, diet al regeeren // moet]

- LXI - [O Israhels Godt, myn wthelper crachtich]

- LXII - [Wat is een stadt met poorten & mueren]

- LXIII - [O Godt, die alle herten kent]

- LXIV - [O du, slymige spyse der wormen eerdich]

- LXV - [Duer Adams misval in tgebots overtreden]

- LXVI - [Het nieuwe jaer my op vrinden doet // dincken]

- LXVII -[Daer wert gevraecht, dwelc wel vragens weerd // is]

- LXVIII - [O eeuwich, onbegrypelyc, goddelyc woort]

- LXIX - [Menichfuldicheyt der boecken is onendelyc]

- LXX - [Och, hoe ongestadich, broos en wanckelyc]

- LXXI - [O sluetel van Davidt, septer van Israhel]

- LXXII - [Kinderen van Eva, laet staen u suchten]

- LXXIII - [Waer sal ick blyven, spyse der wormen]

- LXXIV - [Als een schaepken dat voor den wolff is vluchtende]

- LXXV - [O ghy dwase menschen, cranck, eerdich // stoff]

- LXXVI - [Gheen meerder wysheyt men ter weirelt en vint]

- LXXVII - [Staet op, gaet wtte, o dochter van Israhel]

- LXXVIII - [Menschelycke natuere, brooscher dan scherven]

- LXXIX - [Wt der diepten roep ick met herten ootmoedich]

- LXXX - [Hoe hebt ghy my, Cupido, met uwer stralen]

- LXXXI - De twelff Artyckelen des Christelycken Geloove.

- LXXXII - [Keert wedere, o huys van Israhel]

- LXXXIII - [Verloren sone, van Gode gekeert]

- LXXXIV - [Meest is elck gierich als den rycke vrecke]

- LXXXV - [Hoe comt eenich mensche soo slom verweert]

- LXXXVI - [Ghy, erm gierich mens, die dongeloof aencleeft]

- LXXXVII - [Om datter niemant en mochte salich wesen]

Aanteekeningen.

[Deel III] - LXXXVIII - [O Godt, inder eeuwigheit regnerende]

- LXXXIX - Een vrage en een antwoorde.

- XC - [Als ic overpeyse den schoonen tyt]

- XCI - [O minnelyc voetsele, solaes der vruechden]

- XCII - [Gelyc Godt liet diversche partyen]

- XCIII - [Alle dieren wachten op u, Heere, & ghy spyst]

- XCIV - [Ick Godt des hebreeuwschen & des kersten mede]

- XCV - [O diepte der wysheid Godts ongrondelyck]

- XCVI - [Tsy weirelt wt alder allendicheyt]

- XCVII - [Wat is smenschen leven? Aenmerkt der weirelt // staet]

- XCVIII - [Wien sal ick loff spreken met goeder herten]

- XCIX - [Elck ontsluyt nu syn herte & wilt gronderen]

- C - [Wacht u wel, ghy Natanaelsche cleyn schaer]

- CI - [De sonde is eersten duer ongehoorsaemheyt]

- CII - [Hoe vrolyc soo wordt my therte onsteken]

- CIII - [O lieff, hoe lieffelyc sydy int aenschouwen!] Anno 1559.

- CIV - [Waer sydy ghy crygers, om vechten gestelt]

- CV - [Hoe moechde ghy, menschen, alle die daer syt]

- CVI - [Waer sullen de godloose mogen vlien // vals]

- CVII - [Waer mach den mens meerder victorie sporen]

- CVIII - [Tweederley vruchten der penitentie]

- CIX - [Al studeerde den mensch syn leven // lanck]

- CX - [O mogentheyt Godts, diet al heeft geordineert]

- CXI -[Hoe vals is de werelt vol ontrouwen certeyn!]

- CXII - [Tis al niet sonder Godt, wiens loff moet vermeeren]

- CXIII - [Och! menschen, hoe moechdy dus glorieren]

- CXIV - [Wat is hier doch min dan sweirels samblant]

- CXV - [Hoort, ghy weirels kinderen heel obstinaet]

- CXVI - [Schriftuere vraecht // onversaecht // ingienen binnen]

- CXVII - [Ghy weirels gesinde, Adams kinderen]

- CXVIII - [Ghy ondanckbaar menschen, wat wildy bedryven]

- CXIX - [Wacht u, dochter van Sion, voor sweirels samblant]

- CXX - [O opperste wysheyt, vol goddelyker weten]

- CXXI - [Broeders, wilt doch neerstelyc syn wakende]

- CXXII - [Hoe wonderlyck is Godt in alle syn wercken]

- CXXIII - [O Pluto, Pluto, opent u holen]

- CXXIV - [Goddinne der minnen, waertoe sydy bedacht]

- CXXV - [Myn sinnen jonstich eensdeels gestreckt // syn]

- CXXVI - [Duer de valsche leeraers vol ypocrysyen]

- CXXVII - [Dreyerley aenmerkinge is elcx orboren]

- CXXVIII - [Als wy Godt des Vaders meeste vyant waren]

- CXXIX - [U mach ick wel clagen, o Godt almachtich]

- CXXX - [Segt, Atropos, wat wildy soo vroech beginnen]

- CXXXI - [Als Godt den hemel eerst hadde wtgebreyt]

- CXXXII - [Duer den slangen bedriegelyc onbesneden // saet]

- CXXXIII - [Doen Maria den sone Godts hadde ontfaen]

- CXXXIV - [Almachtich, crachtich en voerdrachtich Godt]

- CXXXV - [Ontfangt dit geloove in u herte crachtich]

- CXXXVI - [O menselyc dier, hoort de basuyne des Heeren!]

- CXXXVII - [Hoort, die u een broeder laet noemen // hier]

- CXXXVIII - [Den huerlinck die syn schaepkens is weyende]

- CXXXIX - [Seven mael dachs, de rechtverdige vallen mach]

- CXL - [Onbegrypelyc alleene Godts werck // is]

Aanteekeningen.