Porta Nigra

(1934)–H. Marsman

[p. 48]
Regen   De regen valt in den nacht   in het dal, tusschen donkere bergen;   uw haar en uw handen zijn zacht,   maar waar, waar moet ik mij bergen   in dien laatsten verwilderden nacht   als de hitte de overmacht   zal verkrijgen op al het zijnde   en de dood in de vlammen ons wacht.   nu kan ik nog wel bij u schuilen   maar hoe zal het zijn in dien nacht   als de winden als wolven huilen   en de eeuwige vierschaar ons wacht.       o God! sta ons bij in het einde -   wij zelven zijn zonder kracht.