Dementia Amoris.
XXXVI.
Vsque rogas, negat vsque tibi crudelis amica:
Ecquid adhuc duro mens en Amore gemit?
Me remorantur, ais formosa vincla puellae,
Vinola vel Herculeâ non soluenda manu.
Tu quid vincla voces, age nunc videamus inepta;
Vincla genae mihi, vincla comae, mihi vincla papillae;
Hei mihi. quot vinclis, corde ligatur Amans!
Stramine quam tenui stultorum crura tenentur;
Stultus Amans vinclum non nisi tale gerit.
QVotie rerum hamanarum interior aliqua cogitatio animum mihi subit, non possum non feriò deplorare, imo & indignari, affectuum nostrorum non inscitiam modo, sed insaniam. irretitos nos Amoris, voluptatumque mundi nescio quibus illecebris, sat scimus, & futile iugum excutiendi ardor non aliquis nos inuadit.