Middelnederlandsche historieliederen
(1904)–C.C. van de Graft[p. 204] | |
1542 (half Augustus).
| |
[p. 205] | |
Een nyeu Liedeken.
1
Al dat spreect met Vlaemschen tonghen,
Hoort naer dit vroelijck liet!
Twert tuwer eeren ghesongen,
Wat te Watendamme is gheschiet,
Hoe dattet beschermt was voor verdriet.
Maer this God, diet al voorsiet,6
Want die Vransche, valsch van manieren,
Waendent branden ende pilgieren.8
2
Daer was een valsch verrader,+
Een moelenaer bi beschee,
Hi sprack tot ons heeren allegader,
Dat si over twater souden trecken in bree,4
Alsmen screef duysent .Ccccc. XL en twee,
En dat met eenen valschen ee,
Op den avont van Onser Vrouwe,7
Te half Oogst dede hi dees ontrouwe.
3
Mijn heere van Nyeuwerlee coene,
Mijn heere vanden Gracht,
Om Rumegem bystant te doene,
Metschaders Rijsselambacht,4
Scheepten over twater inder nacht,5
Maer si laghender met volle macht,
Want den verrader swoer sonder sparen,
Datter meer een vaenken knechten en waren.8
4
Dese Fransche, met nauwe listen,1
Si berchden haer in een hout.2
Ons heeren, diet niet en wisten,
Volchden haer valsche ghanghe stout;4
| |
[p. 206] | |
Edel, onedel, jonck en out,
De Vransce omrijngdense so menich fout,
Si en wisten haer waer solveren:7
Elck vluchte sonder cesseren.
5
Bellambacht met cloecken sinnen,1
Si hoordent allaerme slaen,
Si laghen te Wachtendamme binnen,
Si lieten haer eten staen.
Seer haest sijn si naer twater ghegaen
En riepen: ‘Keert, wi zijn al verraen.’
Veel knechten sijn huer teghen ghecomen,
Die door twater quamen gheswommen.
6
Bellambacht, niet om verfrayen,1
Met morsle ghinghen si voort2
En deden dat vaenderlinc blaeyen,3
Neffens twater op den boort.4
Al saghen si haer broeders versmoort,
Die al loopende sijn vermoort,
Si riepen: ‘Staet vrome landtsknechten,
Laet ons liever doot vechten!’
7
Met bussen ende halve haken1
Vielen si seer dapperlick an
En schoten om gheraken,3
Daer bleef so menighen Franschen man.
Monsuer de Rues quamer toe als dan,5
Heel den leghere te lichten began,6
Die twee slanghen met hem brochte,7
Daermen die Fransoysen met gherochte.8
| |
[p. 207] | |
8
Bin dat ons lieden dus schooten,
Om Waten te doen bystant,
Die Fransche namen drye booten
Och op eenen anderen cant4
En waenden so over te comen int lant,
Dus bleef Waten onghebrant;
Maer ons lieden dit verstonden:
Si maectense waterhonden.8
9
Die Franchoysen met nijdighen toren
Quamen op dat saysoen,2
Met Borgoensche cruycen voren,3
Datse ons volck niet en soude misdoen,
En haelden schapen en coen,
Want si kenden haer gheluwe hoen;6
Mer die Borgoensche niet en lieten,
Noch tparck te behouden met schieten.
10
God spare ons Keyser machtich
Voor druck ende teghenspoet,
Met allen heeren voordachtich3
En al dat hem bystant doet,
En beschermen tonnosel bloet,
Op dat sy die Franchoysen onvroet,6
Die om verraetschap altijt helden,7
Huer valsche coopen verghelden.8
|
|