[p. 113] | |
De Beltrommel.*Samensprake tusschen den engel en de bedroefde ziele. E
Waerom altyd, altyd weenen,
Altyd klagen, nooit niet éénen
Enklen stond, of met een traen
In uw blinkende oogen staen?
Op met u, geliefde! laet dat af: kom!
Luister na' de rinkel van den beltrom:
Ringe ringe ringe ringe ring rom.
| |
[p. 114] | |
Z
Laet my droef en treurig wezen,
Niemand zal my ooit genezen,
Diepe ligt de wonde, dáér,
Zwyg en laet my, laet my....
E
Maer!
Niemand heeft er immer nog getreurd om
't Klinkende gerinkel van den beltrom:
Ringe ringe ringe ringe ring rom?
Z
Nacht is't voor my, altyd nacht, en
Vruchtloos blyve ik altyd wachten!
Komt geen dag meer? is hy daer?
E
Neen, 't is nacht en maneklaer:
Neen, en al de sterren in de lucht, stom,
Luistren na de rinkel van den beltrom:
Ringe ringe ringe ringe ring rom.
Z
Blauwe wolken, groene weiden,
Geene en kan ik lyên van beiden:
Zwart is alles rondom my,
Zwart is alles.......
| |
[p. 115] | |
E
Zwart ja, gy
Gy, en al het gene dat gy ziet, om
Dat gy niet en luistert na' den beltrom:
Ringe ringe ringe ringe ring rom.
Zyn de bloemen weg, ze zullen
Wederom de lente vullen,
En welhaest, al over 't mos,
Kruipt het lekend beekske los,
Lachend, en al tribblen over 't mos, om
't Schudden van den rinkelenden beltrom:
Ringe ringe ringe ringe ring rom.
Z
Ha! waer zyn de zonnelonken,
Die weleer myne oogen dronken,
Weggesluijerd onder 't groen,
Binst het branden van den noen?
E
Kom me' my en 'k leed er u naer toe, kom!
Kom me' my, de zonne is in den beltrom:
Ringe ringe ringe ringe ring rom.
Z
Op, en weg, en deure is alles
Dat my zoet en liefgetal is;
Nievers is er welzyn meer,
Nievers, nie........
| |
[p. 116] | |
E
By God den Heer,
Boven in den Hemel is er nóg! kom,
Hoort gy nie' 't geringel van den beltrom:
Ringe ringe ringe ringe ring rom?
Z
Al myn beste vrienden, allen
Zyn my een voor een ontvallen,
Niemand dien myn herte mag
Wil of kan beminnen... Ach!
E
Eén is u gebleven, dat is God! kom!
Luister na' den Engel met den beltrom:
Ringe ringe ringe ringe ring rom!
U is een alleen gebleven,
Een en zal u nooit begeven,
Zoo gy zelve nooit begeeft
En Hem leed om liefde geeft:
Keer dan na den Heere met uw hert om,
Keer al op het roeren van den beltrom:
Ringe ringe ringe ringe ring rom!
Z
Hy waer my alleen gebleven,
Hy en had my nooit begeven
Hadde ik zelf eilaes.....
| |
[p. 117] | |
E
Eén traen!
En Zyn gramschap is voldaen;
Trane al op de bane, al op den weg, kom!
Droppel op het rinken van den beltrom:
Ringe ringe ringe ringe ring rom.
Z
Mogt het my de Heer verleenen!
Nooit een enklen stond, niet éénen,
Leefde ik, of een liefde traen
Zoude in bei myn oogen staen!
Weg van hier, gy tranen van weleer! komt!
Tranen die verheugen lyk den beltrom!
E
Ringe ringe ringe ringe ring rom!!
E en Z
Wien nu onze liefde klagen?
Wien ons gloeijend herte opdragen?
Menschen, dieren, planten, al,
Al dat leefde of leven zal
Monkelt op het ronken en den rom bom,
Huppelt op het rinken van den beltrom:
Ringe ringe ringe ringe ring rom!...
|
|
