VII.
Hoe hertoghe Reinout hertoghe van Ghelre te Emple opder Masen
quam ende daer van hertoghe Anthonise te Leene ontfinc den grave met siere
toebehoerten.
Hier na soe trocken, des sijt vroeder,
Die hertoghe ende met hem sijn broeder,
Van Nyveers die heere valiant,
Met ridderen, met cnapen uut Brabant,
715
Die daghelijcs, hoort mi verclaren,
Tot shertoghen dienste bereet waren
Met vrouden ende met grooter minnen,
Al tot sHertoghen Bossche binnen,
Ende van daer, hebbic vernomen,
720
Tot Emple, daer men sach comen
Den
hertoghe Reinoute int selve jaer
Veertien hondert ende VII, dats waer,
Die XXIII daghe in october lach.
725
Bi den Bossche, als heere valiant,
Tot Emple, opter Masen cant,
Beette die hertoghe met moede fijn,
Ende van Nyveers, die brueder sijn,
Philips, stont bi siere siden;
730
Ende al tridderscap tien tiden
Stonden in haer vol hernasch bloot
Van onder tot boven, sonder thoot.
Een minsche mocht vroude daer in ontfaen,
Die den hertoghe daer sach staen,
735
Bloots hoots, met sinen crullen hare!
Een strate was ghemaect al dare
Van ridderen ende knechten valiant,
Ende die hertoghe wael ghemeit
740
Stont ten inde der straten vorseit;
Sijn broeder bi hem met moede reine;
Naest hem
joncker Willem van Zeyne.
Daer brachte, ic en liege u niet,
Jan Vander Dussen over die vliet
745
Hertoghe Reinoute te dien
tiden.
Daer moeste hi door die strate liden
In weder side ghebattaelgiert.
Een deel was hi doen ghescoffiert.
Hi quam al bloot in deser wisen,
Van twee gruenen, soe ict vernam.
Doen hi voor den hertoghe quam,
Tert voort
Anthonijs die heere
Omtrent twee screden ende nemmeere,
755
Ende nammen metter hant mettesen:
‘Neve, willecome moetti wesen,’
Sprac die hertoghe blidelijc,
Ende sijn brueder des ghelijc.
760
Sprac dese woorde doen tot hem:
‘Heere, u es wel cont teser tijt
Waeromme ghi hier comen sijt;
Ic bidde u, dat ghijt nemt voor goet,
Dat ic u den eet staven moet
765
Van mijns ghenedichs heeren ghewout.’
‘Willem,’ sprac hertoghe Reinout,
‘Van Zeyne, ic ben al bereet.’
Daer soe staefde hi hem den eet
Notabelec, hi costet wale,
770
Want hi was meester siere tale.
Riep men om tetene met ghenent.
Daer soe bracht men sonder beiden
Ghesprinct vleesch, roost, coude pasteiden;
775
Dat at men daer met grooter loste
Al staende: elc creech dat hi coste.
Des wijns soe was daer goeden tier;
Want
Diederic, shertoghen bottelgier
Van Brabant, die hem wel coste draghen,
780
Hadde daer op enen waghen
Een vat rijnschs wijns, daer hi tien tiden
Gate in stac te beiden siden,
Daer die wijn uut liep al daer,
Recht als twee fonteinen claer.
785
Onder elc stont, sonder wanc,
Een cupe daer die wijn in spranc.
Daer mocht ieghelijc comen supen
Des wijns, ende sceppen uter cupen
Met scotelen, potten, flesschen, cannen,
790
Vaten, den wijn. Die goede mannen,
Tlant volc quam met grooten hoopen
Van daer omtrent derwaert gheloopen,
Ende brachten haer kindre, hoort mi zaghen,
Beide gheleit ende ghedraghen,
795
Ende seiden: ‘Laet u ghedenken das,
Dat hertoghe Reinout hier was
Van Ghelre, daer hi heeft ontfaen
Te leene, ende manscap ghedaen,
Ende eet van trouwen, ghedenct daer ave,
800
Van der stat ende den lande van den Grave
Onsen ghenedeghen heere, sijts wijs,
Van Brabant
hertoghe Anthonijs.’
Hier na die heeren ghesceiden sijn.
Hertoghe Anthonijs na dien termijn
805
Keerde met sinen brueder te hant
Al tot Bruessele in Brabant,
Daer hi sinen brueder dede
Groote eere ende weerdichede,
Ende versolaestene in allen zinnen
810
Met grooter liefden ende minnen.
Doen hi eenen tijt daer hadde ghewesen,
Aen den hertoghe, wilt versinnen,
Sinen brueder, ende met minnen
815
Aen alle theerscap, hoort mi verclaren,
Die doen biden hertoghe waren.
|
|
