Beghin van hertoghe Jans orloghe.
Dat XV Capittel.
Doemen screef, al over waer,
Twelfhondert ende lxvj jaer,
Ende van Limborch
hertoghe Heinrijc
1230
Was ghestorven menschelijc,
Van wien die naeste gheerve was
Adolf vanden Berghe, als ict las,
Die sijn versterfnesse te voren
(Die hem van Limborch soude behoren)
1235
Vercocht hadde ende al tlant
Janne, den hertoghe van Brabant,
Doen woude Jan in Limborch trecken
Ende sijn lant daer berecken,
Dat hi wettelike hadde vercreghen.
1240
Die grave van Ghelre quamer ieghen,
Ende woudene weren uten goede,
Ende seide dats hem niet en bestoede;
Al hadde Jan Limborch ghecocht
Hi soude nochtan sijn lijftocht
1245
Daer ane behouden, alsoe ict las,
Want sijn wijf dochter was
Heinrijcs van Limborch des heren groot;
Dan haer vader; daer bi seide Jan
1250
Dat hem tlant al quam an.
Hier bi wies orloghe ende nijt,
Die gheduerde langhen tijt
Fellike, met moede hoghe,
Tusschen den grave ende den hertoghe,
1255
Dat menich sint becochte.
Reinout van Ghelre sochte
Hulpe ende vrient tallen steden,
Dat hi mochte met moghentheden
1260
Ende vercreech tsijnre hulpen saen
Van Coelne
bisscop Ziverde,
Ende ander princen van groter waerde,
Heinric, van Lutsenborch
grave,
Sijn broeder mijn
heer Walrave,
1265
Die de beste waren metter hant
Die men vant in Duutsche lant,
Ende van Valkenborch daer toe
Heren Walraven, die al doe
Te gader swoeren ghemeenlike,
1270
Ieghen den hertoghe van Lothrike.
Die hertoghe, die dit verstoet,
Peinsde wale in sinen moet
Dat hi hen hare eendrachtichede
Sere soude maken te lede,
1275
Datter hen af eysen soude,
Ende dat hi teerst trecken woude
Dat hen soude wesen scande.
Dus soe trac hi derwaert,
1280
Met overmoede, onvervaert,
Ins bisscops ende ins graven lant,
Ende stichtere roef ende brant.
Voert ende weder in al den lande
Dedi scade menegherhande.
1285
Die grave oec metten sinen
Trac ins hertoghen terminen,
Niet diepe, maer ane die pale;
Ende si roefden ende branden wale.
|
|
