Hoe dander Heinric hertoghe wart ende wat van hem quam.
Dat X Capittel.
715
Int jaer Ons Heren, weet voerwaer,
Dusent ende twee hondert jaer
Alse
doude Heinric van live
Te dode was comen menschelike,
720
Bleef sijn lant op
Heinrike,
Sinen sone, den vromen man,
Diet volc van Stadinghen verwan,
Die ridderscap hadde verworven
Langhe eer sijn vader was verstorven:
725
Vrome was hi ten orloghe,
Ende van herten harde hoghe,
Groot ende swaer sinen viant.
Heinric, dese prince vrie,
730
Nam te wive ene, hiet
Marie:
Hare maechscap, wanen si was,
Moghedi horen, als ict las.
Die verdranc, alsoet God woude,
735
Daer hi orloghede over zee:
Daer hem die hitte dede wee,
Dedi ute sine wapene saen,
Ende es int coude water ghegaen;
Soe dat des coudes waters cracht
Ende hi verdranc dus jammerlike,
Dat scade was den keiserrike:
Dese Vrederijc liet enen sone:
Philips hiet hi, ende die gone
745
Was coninc van den Roemschen rike:
Drie dochteren haddi, waerlike;
Deene hi den coninc van Spaengien gaf,
Daer soe quam een coninc af;
Dander gaf hi den coninc van Behem:
Den coninc, den here groot,
Dien
coninc Rodolve sloech doot.
Die darde, die
Marie was ghenant,
Hadde te wive
Heinric van Brabant,
755
Daer hi oec ane wan enen
Heinrike,
Die hertoghe bleef van Lothrike.
Oec wan hi aen dese vrouwe
Viere dochteren, als ict scouwe:
760
Ende was in huwelike gheselt
Aen des conincs broeder van Vrancrike,
Van Artoys, van Sympole mede,
Daer hi aen wan, na menschelichede,
765
Robbrechte, den vromen
grave,
Daer vele goeder liede quamen ave,
Der welker macht jammerlike
Sere wart ghevelt, voer Cortrike,
Daer die grote plaghe ghescieden
770
Van doden der edelre lieden.
Dander dochter, die hiet
Marie,
Die hadde Heinric, die Hertoghe vrie,
Aen den hertoghe van Beyeren ghehuut,
Dies Brabant noch beruut;
775
Want die man liet hem bedrieghen.
Verraders, die gherne lieghen,
Die staken hem in sinen sinne
Dat si plaghe anders minne;
Ende hi quam, met moede groot,
780
Ende sloech der vrouwen af thoot,
Sonder haer scout, sijt seker des,
Dat heden daghes te wrekene es,
En si dat si, als men seghet,
Met ghelde af si gheleghet.
785
Die derde dochter, in waren dinghen,
Nam des lants grave van Doringhen:
Beatrijs was si gheheten:
Haer man starf, als wijt weten,
Ende doen trouwese, na hem,
790
Van Vlaendren
grave Willem:
Van hare soe en quam niet
Want si sonder kint versciet.
Die vierde dochter
Margriete hiet,
Ende wart te rade dat si liet
795
Dit heerscap van erdrike,
Ende wart nonne tHertoghendale,
In den cloester, weet men wale,
Daer si haer leven Gode diende,
800
Ende gaf daer in die grote tiende
Van Overijssche voerwaer,
Dese Heinric, dese here groot,
Na sijns eersts wijfs doot
805
Nam hi ene edele vrouwe ende vrie,
Sente Lijsbetten dochter, als ict
las,
Die lantgravinne van Doringhen was:
Dese Sophie was oec goet,
810
Godfruchtich, ghestade ende vroet,
Ende si ghinc gherne, in haren daghen,
Daer arme liede siec laghen,
Ende troestese van der armoede,
Ende gaf hem van haren goede,
815
Ende wracht eens deels na dien,
Dat si an die moeder hadde ghesien.
An hare wan Heinric enen sone:
Heinric hiet oec die ghone,
Die lantgrave in Doringhen bleef,
820
Die hem niet wiseliken en bedreef.
|
|
