Hoe grave Ferrant belach Brusele.
Dat VII Capittel.
Int selve jaer dat dit ghesciede,
Dat
Heinric dus verloes sijn liede,
Quam hem meer vernoys, in sinen ouden daghe,
550
Dat hi swaerlike moeste draghen;
Want van Vlaendren
grave Ferrant,
Ende sconincs broeder van Enghelant,
Ende die grave van Bonen der stede,
Ende die grave van Hollant mede
555
Belaghen Brusele die stat;
Dat al ghedaen was om dat
Die hertoghe niet helpen en soude
Den coninc van Vrancrike, die woude
Vlaendren deren, alse hi dede;
560
Want hi hadde met sijnre moghenthede
Daer te voren Vlaendrenlant
Al doreherijt ende doerbrant,
Daer hem Heinric die hertoghe doe
Sere hadde ghehulpen toe.
565
Oec hadde die coninc doe gheacht
Over te treckene met groter macht,
Inghelant te winnen met stride,
Ende dede laden ten selven tide
Vele scepen al tote Ghent,
570
Die hi int Swin heeft ghesent,
Met wapenen ende met boghen,
Ende met selken dinghen, alse doghen
Ten orloghe, ende oec met scatte.
Die coninc vernam al datte
575
Van Inghelant, dat dus ware,
Ende sende sinen broeder dare,
Die gheroeft heeft ende ghegrepen
Des conincs vierhondert scepen,
Met rijcheiden diere in waren,
580
Ende isser met over ghevaren
In Enghelant, metter spoet.
Dus verloes
Philips sijn goet
Van Vrancrike, sonder were.
Grave Ferrant met sinen here
585
Belach Brusele, om dese dinghen
Dat hi den hertoghe woude dwinghen
Stille te sittene, ende dat hi
Nemmermeer en soude staen bi
Philips, den coninc van Vrancrike.
590
Nu stont den hertoghe swaerlike;
Want hi hadde, saen daer te voren,
Wel twee dusent sijns volcs verloren,
In den strijt bi Montenake:
Hi sach sijn lant tonghemake,
595
Ende bedroeft, ende in groten toren,
Van die hare vriende hadden verloren,
Ende wart dies te rade ghinder
Dat hi gaf beide sijn kinder
Te ghisele den grave Ferrant,
600
Diese voerde in Vlaendrenlant.
Dus keerden in deser maniere
Ende lieten Brusele die stat
605
Hadde hi sine kinder weder,
Die goede liede waren seder.
|
|
