Daan Inghelram 60!
Toespraak, die Julien Van Remoortere, in naam van het C.V.K.V., hield tijdens de viering van Daan Inghelram door de Vereniging van Katholieke Oostvlaamse Schrijvers, Gent, 21 november 1965.
Beste Vriend Daan,
Het Christelijk Vlaams Kunstenaarsverbond heeft mij afgevaardigd om U hier, in naam van zijn 400 leden, een gelukkige en een zalige verjaardag te wensen. Laat mij hier dadelijk aan toe voegen, dat ik deze zondagnamiddagtocht naar Gent niét heb opgevat als een karweitje tussen de vele andere - maar ik kom uitterharten om U te zeggen, dat velen in West-Vlaanderen zich met U verheugen, met U feestvieren vandaag en U dankbaar en gelukkig huldigen om het vele schone dat U als kunstenaar aan ons volk heeft geschonken.
De Westvlaamse vrienden legden er verder de nadruk op dat ik U vandaag evenzeer moest zeggen, dat zij U, spijt uw 60 jaar, evenwel nog niet beschouwen als iemand, die nu eens lekker mag gaan uitrusten voor de rest van zijn ‘term’, zoals ze dat bij ons zeggen - en in dat verband, beste Daan, kent U de Westvlamingen evengoed als ik: zij hebben een afschuw van het woord ‘pensioen’. Gelukwensen dus, maar ook nog steeds gespannen verwachtingen - een blijde en dankbare terugblik op hetgeen achter ons ligt, maar evenzeer een uitzien naar wat de toekomst nog te brengen heeft. Het Christelijk Vlaams Kunstenaarsverbond hoopt en wenst dat ùw toekomst - óók als kunstenaar - even roze mag zijn als uw gelaat, waarover Fred Germonprez, na een bezoek aan U te Sint-Amandsberg, ooit in ons tijdschrift ‘West-Vlaanderen’ schreef.
Sta mij toe aan deze woorden van honderden, ook nog een paar meer persoonlijke toe te voegen. Beste Daan, zeer vaak hebben wij elkaar niet ontmoet, maar die enkele keren volstonden om - spijt het leeftijdsverschil - elkaar te beschouwen als vrienden. Ik weet en ik vergeet niet wat U voor mij persoonlijk heeft gedaan; U deed het in stilte en in alle bescheidenheid. Maar bij deze gelegenheid dank ik er U nogmaals om, van harte, uit hart en gemoed. En ik wens U, samen dan met onze vrienden uit het Christelijk Vlaams Kunstenaarsverbond, datgene wat vrienden bij een verjaardag of huldiging elkaar toewensen, maar dat zo moeilijk kan uitgesproken worden: het heeft iets met geluk en zaligheid te maken, met gezondheid en bloei, met werkkracht en geest, met schoonheid en hart. Een schat van jaren wensen wij U toe, jaren waarin wij ons in de Heer, maar ook in elkaar verblijden; geen treuren om Jonathan, maar een vreugdescheppen in de eeuwig-jonge David; geen bukken onder ouderdom, maar een mee-vooraan-stappen in de opgang van ons volk, dat mensen als U méér nodig heeft dan brood.
De viering van Daan Inghelram op 21 november in het Sint-Lucasinstituut te Gent was buitengewoon geslaagd. Miel Kersten, Voorzitter van de V.K.O.S., leidde de vergadering op een hartelijke en pittige wijze, André Demedts, feestredenaar, hield een toespraak, die alle aanwezigen uittermate boeide en ontroerde, Hans Melen stond in voor muzikale interludiums en zowel de Vereniging der Oostvlaamse Schrijvers als het C.V.K.V. boden verjaardagswensen aan. Een viering, die haar doel beslist bereikte: de gevierde was er gelukkig om.