Onze Taal. Jaargang 78
(2009)– [tijdschrift] Onze Taal– Auteursrechtelijk beschermd
[pagina 71]
| |||||
V en z worden f en s
|
- | Feelfuldig horen we fermelden dat het nu féél te froeg is om daar ferder gefolgtrekkingen aan te ferbinden. |
- | In ieder gefal ben ik geen foetbalfanaat, ook al zijn zij een fierfoudige foetbalkampioen. |
En? Klinkt het net zo vreemd als het eruitziet?
Ongeveer hetzelfde geldt voor de z, die scherp wordt uitgesproken als s, zoals in het bekende voorbeeld van de ‘son’, die men ‘in de see siet sakken’. Daarentegen horen we dan weer wél: ‘prozent’, ‘zijfers’, ‘zent’ (voor ‘cent’), ‘zamen’ en (over sneeuwval op de planeet Mars) ‘ruimtezonde’. We kúnnen het dus wel!
F en s worden v en z
Lenny Kleinjan - Vertaalster, Zuid-Beijerland
Het valt mij op dat de uitspraak ‘v’ voor de letter f enorm in opmars is. Ik hoor het op radio, tv en in het dagelijks leven. Op televisie hoor ik dingen als: ‘Dat antwoord is vout.’ Deze week zei een gesprekspartner als reactie op iets wat ik hem verteld had: ‘Dat is vijn voor u.’ Ik erger mij er mateloos aan.
Ook hoor ik regelmatig dat een z wordt uitgesproken waar een s staat. Even irritant, maar ik heb het idee dat dat al veel langer aan de orde was, vooral in de omgeving Amsterdam.
Onduidelijke oorzaak
Wilfried Tersago - Sint-Truiden, België
Ik erger me aan het misbruik van het woord onduidelijk in de Vlaamse media, en voor zover ik kan nagaan ook in de Nederlandse. Je hoort het na een vliegtuigongeval (‘De oorzaak van de crash is nog onduidelijk’), na een schietpartij (‘Het motief van de dader is onduidelijk’) of na allerlei besprekingen (‘De uitkomst van de vergadering is nog onduidelijk’).
Vreselijk, men bedoelt immers niet dat sommige elementen niet duidelijk zijn, maar gewoon dat ze niet gekend, onbeslist of niet geweten zijn: ‘onbekend’ dus.
Ik vermoed dat onze media niet graag ‘toegeven’ dat ze de oorzaak van de feiten niet hebben kunnen achterhalen, en het daarom maar op ‘onduidelijkheid’ afschuiven.
Weg met dat soort passe-partoutwoorden!
Grootste ergernis
Caroline Hoonhout - Arnhem
Ik heb vele ergernissen. Dat mensen zeggen ‘Dat wijzigt zich vanzelf’ bijvoorbeeld in plaats van ‘Dat wijst zich vanzelf.’ Of: ‘Wat is er nou leuker om een bloemetje te krijgen?’ in plaats van ‘Wat is er nou leuker dan een bloemetje te krijgen?’ Of: ‘Binnen nu en een kwartier’ in plaats van ‘Binnen een kwartier.’
Ik erger me ook aan spelfouten. Bordevol voor boordevol, oudbollig voor oubollig of U(w) met een hoofdletter in het midden van een zin.
Maar de grootste ergernis ben ikzelf, omdat ik het mezelf zo moeilijk maak. Waarom ergeren deze dingen mij toch, terwijl de meeste mensen zulke fouten niet eens opmerken en daar ook helemaal niet mee zitten?