| |
| |
| |
Zedekia, hoewel ongehoorsaem zijnde, laet nochtans Ieremiam versoecken om voorbede by Godt, dewijle ’t scheen, als of de Chaldeen met Pharao te doen krijgende, de belegeringe wel gantsch mochten verlaten, versen 1, 2, etc. maer krijght voor antwoort, dat Pharao daer uyt sal scheyden, ende de Chaldeen weder komen, de stadt innemen ende verbranden sullen, al warense noch soo weynigh ende machteloos, 6. Ieremia, by occasie van ’t opbreken der Chaldeen, soeckt uyt de stadt te gaen, maer wort gegrepen, tot de Vorsten gebracht, geslagen, ende in snoode gevangenisse gestelt, 11, waer uyt hem Zedekia heymelick laet halen, om yets troostelicks te hooren, maer krijght al het oude bescheyt: laet hem nochtans in de vorige gevangenisse, op sijn begeeren, weder brengen, 16.
| |
1
ENde Zedekia, sone van Iosia, regeerde, 1 Koningh zijnde, in plaetse van 2 Chonja Iojakims sone: welcken 3 [Zedekia] Nebucadrezar, de Koningh van Babel, Koningh gemaeckt hadde in den lande van Iuda.
| |
2
Maer hy en hoorde niet, hy, noch sijne 4 knechten, noch het volck des lants, na de woorden des HEEREN, die hy sprack door den 5 dienst des Propheten Ieremia.
| |
3
Nochtans sondt de Koningh Zedekia, Iuchal den sone van Selemja, ende Zephanja den sone van Maaseja, den Priester, tot den Propheet Ieremia, om te seggen: Bidt doch voor ons, tot den HEERE onsen Godt 6.
| |
4
(Want Ieremia was [noch] 7 ingaende ende uytgaende in het midden des volcks: ende sy en hadden hem [noch] in het 8 gevangenhuys niet gestelt.
| |
5
Ende 9 Pharaos heyr was uyt Egypten uytgetogen: ende de Chaldeen, die Ierusalem belegerden, als sy het geruchte van 10 hen gehoort hadden, soo waren sy a van Ierusalem 11 opgetogen.)
| |
6
Doe geschiedde des HEEREN woort tot den Propheet Ieremia, seggende: | |
| |
| |
7
Soo seyt de HEERE, de Godt Israëls; Soo sult ghylieden seggen tot den Koningh van Iuda, die u tot my gesonden heeft, om my te vragen; Siet, Pharaos heyr, dat u ter hulpe uytgetogen is, sal weder keeren in sijn lant, [in] Egypten.
| |
8
Ende de Chaldeen sullen weder keeren, ende tegen dese stadt strijden: ende sy sullense innemen, ende sullense met vyer verbranden.
| |
9
Soo seyt de HEERE; En bedrieget uwe 12 zielen niet, seggende, De Chaldeen sullen 13 sekerlick van ons wech trecken: want sy en sullen niet 14 wech trecken.
| |
10
Want al sloeght ghylieden het gantsche heyr der Chaldeen, die tegen u strijden, ende daer bleven van hen [eenige] 15 verwondde mannen over, soo souden sich die, een yegelick in sijne tente, op maken, ende dese stadt met vyer verbranden.
| |
11
Voorts geschiedde ’t als het heyr der Chaldeen van Ierusalem was opgetogen, 16 van wegen Pharaos heyr;
| |
12
Dat Ieremia uyt Ierusalem uytgingh, om te gaen [in] den lande 17 Benjamins: om van 18 daer te 19 scheyden door het midden des volcks.
| |
13
Als hy in de poorte 20 Benjamins was, soo was daer de wachtmeester, wiens naem was Ierija, de sone Selemja, des soons Hananja: die greep den Propheet Ieremia, seggende: Ghy wilt tot de Chaldeen 21 vallen.
| |
14
Ende Ieremia seyde, Het is valsch, ick en wil niet tot de Chaldeen vallen; Doch 22 hy en hoorde niet na hem: maer Ierija greep Ieremia aen, ende bracht hem tot de Vorsten.
| |
15
Ende de Vorsten werden seer toornigh op Ieremia, ende 23 sloegen hem: ende sy stelden hem in het 24 gevangenhuys, ten huyse Ionathans des Schrijvers; want sy hadden dat tot een 25 gevangenhuys gemaeckt.
| |
16
Als Ieremia in de 26 plaetse des kuyls, ende in de 27 kotjens gekomen was; 28 ende Ieremia aldaer 29 vele dagen geseten hadde:
| |
17
Soo sondt de Koningh Zedekia henen, ende 30 liet hem halen; ende de Koningh vraeghde hem in sijn huys, in het verborgen, ende seyde, 31 Is’er oock een woort, van den HEERE? ende Ieremia seyde, Daer is, ende seyde, Ghy sult in de hant des Koninghs van Babel gegeven worden.
| |
18
Voorts seyde Ieremia tot den Koningh Zedekia: Wat heb ick tegen u, ofte tegen uwe knechten, ofte tegen dit volck gesondight, dat ghylieden my in het 32 gevangenhuys gestelt hebt?
| |
19
Waer sijn nu u-lieder 33 Propheten, die u gepropheteert hebben, seggende: De Koningh van Babel en sal niet tegen u-lieden, noch tegen dit lant komen.
| |
20
Nu dan, hoort doch, O mijn heer Koningh: 34 laet doch mijne smeeckinge voor u aengesichte neder vallen, ende en 35 brenght my niet weder [in] Ionathans des Schrijvers huys, op dat ick aldaer niet en sterve.
| |
21
Doe gaf de Koningh Zedekia bevel; ende sy 36 bestelden Ieremia in den 37 voorhove der b bewaringe, ende men gaf hem des daeghs eene 38 bolle broots uyt de backers-strate, tot dat al het broot van de stadt 39 op was, alsoo 40 bleef Ieremia in den voorhove der bewaringe.
[kolom]
|
-
1
- Siet deselve maniere van spreken bov. 23.5. And. ende de Koningh Zedekia regeerde in plaetse, etc. Sommige houden, dat dese maniere van spreken hier van Zedekia alsoo gebruyckt wort, om dat Chonia, (anders genoemt Iechonia, ofte, Iojachin) sijn voorsaet, niet meer als drie maenden hadde geregeert, ende als voor geenen Koningh gehouden en was. Vergel. bov. 36. vers 30. met de aent.
-
2
- Siet bov. 22. op vers 24.
-
3
- Siet 1.Reg. 24. vers 17.
-
4
- D. officieren, ende hovelingen.
-
6
- Siet het vervolgh deser sake, vers 6.
-
7
- D. hy verkeerde noch vrijelick onder den volcke, doende sijn ampt onverhindert. Vergel. Deut. 31. op vers 2.
-
8
- Hebr. eygl. huys der besluytinge, of, ophoudinge, bedwangh: alsoo ond. versen 15, 18. als of men seyde, sluythuys, vers 15. oock genoemt het huys des bants, D. der banden: als of men seyde, bindthuys.
-
9
- Des Koninghs van Egypten, dien Zedekia ende de Ioden tegen Nebucadrezar te hulpe hadden geroepen. Van desen naem Pharao, siet Genes. cap. 12. op vers 15.
-
11
- D. afgetogen, opgebroken, als bov. 34.21. ende onder vers 11.
-
12
- D. u selven. siet ond. 38. op vers 17.
-
13
- Hebr. wech treckende wech trecken.
-
14
- T.w. teenemael, ende alsoo, datse de belegeringe niet en souden hervatten, of, ghy hare wederkomste niet en soudt hebben te verwachten.
-
17
- Zijnde sijn vaderlant, daer Anathoth gelegen was.
-
19
- Of, te ontslibberen, sachtkens te ontgaen, onder de menighte van ’t volck, die nu na hare woonplaetse, vermits den optocht der Babyloniers, weder keerden.
-
20
- Daer men na het lant Benjamins gingh.
-
21
- D. over gaen, afwijcken tot den vyant. Hebr. ghy zijt vallende, etc.
-
22
- Ierija en hoorde niet na Ieremia, en geloofde hem niet.
-
23
- D. sy lieten hem slaen, ende stellen, etc.
-
24
- Hebr. huys des bants. siet boven op vers 4.
-
25
- Hebr. huys der besluytinge, als bov. vers 4.
-
26
- Hebr. huys, dat voor plaetse, oock genomen wort. Verstaet hier eene diepe, vuyle, onder-aerdsche gevangenisse.
-
27
- Ofte, sellekens, kamerkens, die in sulcke gevangenissen plegen te zijn.
-
28
- Of, soo bleef Ieremia aldaer vele dagen: daer na, etc.
-
29
- D. eenen geruymen tijt.
-
30
- Hebr. nam hem, D. liet hem van daer nemen ende tot sich brengen. siet Genes. c. 12. op vers 15. ende bov. 36. vers 21. ende ond. 38.14. ende 40. versen 1, 2, etc.
-
31
- Heeft u Godt eenige nieuwe prophetie geopenbaert, aengaende desen onsen elendigen toestant? hier uyt blijckt, dat de Koningh Ieremiam voor een waerachtigh Propheet Godts hielt: desen niet tegenstaende liet hy toe, dat men hem soo qualick tracteerde. siet ond. 38.5. ende vergel. Marc. 6.20, etc.
-
34
- D. laet my doch met smeecken voor u neder vallen: of, laet mijn smeecken voor ofte by u gelden, bevallen, aengenaem zijn. siet bov. 36. op vers 7.
-
35
- D. laet my niet weder brengen: ofte, doet my niet weder keeren.
-
36
- Ofte, gaven te bewaren, bevalen. Vergel. bov. 36. op vers 20.
-
37
- Siet boven cap. 32. op vers 2.
-
38
- Siet Iudic. 8.5. met de aenteeck.
-
39
- Ofte, ten eynde was, verteert was
|