| |
| |
| |
Godt versterckt Mose door het verhalen sijnes naems, ende sijnes verbonts met de vaderen opgericht, vers 1, etc. Godt belooft dat hy sijn volck verlossen sal, 7. Maer sy en hooren niet na Mose, 8. Godt sendt Mose wederom tot Pharao, daer hy onwilligh toe is, 10. Het geslacht-register van Ruben, 13. Van Simeon, 14. Van Levi, 15. Ende sijner kinderen, tot Aaron ende Mose toe, 17. ende anderer meer, 20. Aarons houwelick, ende kinderen, 22. ende kints kinderen, 23. De sendinge Aarons ende Mose aen Pharao, wort wederom verhaelt, 25. als oock Mose onwilligheyt, 29.
| |
1
VOorder sprack Godt tot Mose, ende seyde tot hem, Ick ben 1 de HEERE.
| |
2
Ende ick ben Abraham, Isaac, ende Iacob verschenen, als 2 Godt 3 de Almachtige: doch 4 met mijnen name HEERE, en ben ick haer niet bekent geweest.
| |
3
Ende oock hebbe ick mijn verbont met haer opgericht, dat ick haer geven soude het lant Canaan, het lant harer vreemdelinghschappen, daer sy vreemdelingen inne geweest zijn.
| |
4
Ende oock hebbe ick gehoort 5 het gekerm der kinderen Israëls, die de Egyptenaers in 6 dienstbaerheyt houden, ende 7 hebbe aen mijn verbont gedacht.
| |
5
Derhalven seght tot de kinderen Israëls, Ick ben de HEERE, ende ick sal u-lieden uytleyden van onder de lasten der Egyptenaren, ende ick sal u redden uyt hare dienstbaerheyt, ende sal u verlossen, 8 door eenen uytgestreckten arm, ende 9 door groote gerichten:
| |
6
Ende sal u-lieden 10 tot mijn volck aennemen, ende ick sal u tot eenen Godt zijn: [kolom] ende ghylieden sult 11 bekennen, dat ick de HEERE uwe Godt ben, die u uytleyde van onder de lasten der Egyptenaren.
| |
7
Ende ick sal u-lieden brengen in dat lant, daer over 12 ick mijne hant op geheven hebbe, dat ick het Abraham, Isaac, ende Iacob geven soude: ende ick sal het u-lieden geven tot een erfdeel, 13 Ick de HEERE.
| |
8
Ende Mose sprack alsoo tot de kinderen Israëls: doch sy en hoorden na Mose niet, van wegen de 14 benauwtheyt des geests, ende van wegen de harde dienstbaerheyt.
| |
9
Voorder sprack de HEERE tot Mose, seggende:
| |
10
Gaet henen, spreeckt tot Pharao den Koningh van Egypten, dat hy de kinderen Israëls uyt sijnen lande trecken late.
| |
11
Doch Mose sprack voor den HEERE, seggende: Siet de kinderen Israëls en hebben na my niet gehoort, hoe soude my dan Pharao hooren? a daer toe 15 ben ick onbesneden van lippen.
| |
12
Evenwel sprack de HEERE tot Mose ende tot Aaron, ende gaf haer bevel aen de kinderen Israëls, ende aen Pharao den Koningh van Egypten: om de kinderen Israëls uyt Egyptenlant te leyden.
| |
13
Dit zijn de 16 hoofden van [yeder] huys harer vaderen: b De sonen Rubens des eerstgeborenen Israëls, zijn Hanoch ende Pallu, Hezron ende Charmi, dat zijn de 17 huysgesinnen van Ruben.
| |
14
c Ende de sonen van Simeon: Iemuël, ende Iamin, ende Ohad, ende Iachin, ende Zohar, ende Saul, de sone eener Canaanitische: Dat zijn Simeons huysgesinnen.
| |
15
d Dit nu zijn de namen der sonen Levi, na hare geboorten, Gerson ende Kehath, ende Merari: Ende de jaren des levens Levi, waren hondert ende seven en dertigh jaer.
| |
16
e De sonen Gersons, Libni ende Simei, na hare huysgesinnen.
| |
17
f Ende de sonen Kehats, Amram ende Izhar, ende Hebron, ende Uzziël: ende de jaren des levens Kehats waren hondert drie en dertigh jaer.
| |
18
g Ende de sonen van Merari: Mahali ende Musi: Dat zijn de huysgesinnen van Levi na hare geboorten.
| |
19
h Ende Amram nam Iochebed 18 sijne moeije sich tot een huysvrouwe, ende sy baerde hem Aaron ende Mose: ende de jaren des levens Amrams waren hondert seven en dertigh jaer.
| |
20
Ende de sonen Izhars: 19 Korah, ende Nepheg, ende Zichri.
| |
21
Ende de sonen 20 Uzziëls: Misaël ende Elzaphan, ende Sithri.
| |
22
i Ende Aaron nam sich tot eene vrouwe 21 Eliseba Amminadabs dochter, Nahessons suster, ende k sy baerde hem 22 Nadab ende Abihu, 23 Eleazar, ende Ithamar.
| |
23
Ende de sonen Korah waren Assir, ende Elkana, ende Abiasaph: Dat zijn de huysgesinnen der Korhiten.
| |
24
Ende Eleazar Aarons sone nam voor hem een van de dochteren Puthiël sich tot een vrouwe, ende sy baerde hem 24 Pinehas: Dat zijn de 25 hoofden der vaderen der Leviten na hare huysgesinnen.
| |
25
Dit is Aaron ende Mose, tot de welcke de HEERE seyde, Leydet de kinderen Israëls uyt Egyptenlant, 26 na hare heyren.
| |
26
Dese zijn het, die tot Pharao den Koningh van Egypten spraken, op dat sy de | |
[fol. 28v\Mose. Aaron.Pharao.]
| |
kinderen Israëls uyt Egypten leydden: dit is Mose ende Aaron.
| |
27
Ende het geschiedde in dien dage als de HEERE tot Mose sprack in Egyptenlande:
| |
28
Soo sprack de HEERE tot Mose, seggende, Ick ben de HEERE: Spreeckt tot Pharao den Koningh van Egypten, alles wat ick tot u spreke.
| |
29
Doe seyde Mose voor het aengesichte des HEEREN: Siet, l ick ben onbesneden van lippen, hoe sal dan Pharao na my hooren?
|
-
2
- Hebr. in Godt de almachtige. And. met [den name] Godt almachtigh.
-
3
- D. die machtigh is om goet te doen, ende sijne beloften uyt te voeren, Gen. 17.1.
-
4
- Godt de Heere wil hier seggen, dat desen sijnen name Iehovah, ende het gene dat dien name beteeckent tot noch toe haer soo wel niet bekent en was, als het haer voortaen soude bekent gemaeckt worden, door de datelicke vervullinge sijner beloften, besonderlick van de mirakeleuse verlossinge uyt Egypten, ende invoeringe in ’t lant van beloften. Andersins heeft Godt hemselven al lange voor desen IEHOVAH genoemt, ende by desen name sijne beloften versekert, als te sien is, Genes. c. 2. versen 4, 7, 8, 9. ende 15. vers 7. ende 26.24. ende 28.12. etc.
-
5
- Ofte, het gesteen, het geklagh.
-
6
- Ofte, doen dienen, dienstbaer maken.
-
7
- Dit is menschelicker wijse gesproken, als Genes. 8.1.
-
8
- Dat is, door mijne groote ende bysondere kracht: menschelicker wijse van Godt gesproken.
-
9
- D. doende groote ende schrickelicke straffen tot bewijs mijner gerechtigheyt over de Egyptenaren.
-
10
- D. dat my kenne ende diene, ende van my lichamelicke ende geestelicke weldaden geniete ter eeuwiger saligheyt.
-
11
- And. bevinden, ofte, weten, ervaren.
-
12
- D. gesworen hebbe. siet Gen. 14. vers 22. ende Ies. 62. vers 8.
-
13
- And. ick ben de Heere, als of Godt seyde, Ick kan ende sal u-lieden geven wat ick beloove. siet bov. vers 1.
-
14
- De Israëliten waren soo verbluft ende t’onder gebracht, dat sy liever wouden blijven onder de slavernije der Egyptenaren, dan dat Mose soude voort varen tot haerder verlossinge, vreesende noch qualicker te sullen getracteert worden. Siet Exod. 14.12. ende Iob cap. 21. op vers 4.
-
15
- D. ick en ben niet welsprekende. Hier uyt wil Mose besluyten, dat Godt hem niet en behoorde tot Pharao te senden, maer eenen die beter ter tale was, siet bov. 4.10. Dit selve klaeghde oock Iesaias cap. 6. vers 5. ende Ieremias cap. 1. vers 6.
-
16
- Dat is, de voornaemste.
-
b
- Genes. 46.9. Num. 26.5. 1.Chron. 5.3.
-
c
- Genes. 46.10. Num. 26.12. 1.Chron. 4.24.
-
d
- Genes. 46.11. Num. 3.17. ende 26.57. 1.Chron. 6.1, 16. ende 23.6.
-
e
- 1.Chron. 6.17. ende 23.7.
-
f
- 1.Chron. 6.18. ende 23.12.
-
g
- 1.Chron. 6.19. ende 23.21.
-
18
- De dochter Levi, Exod. c. 2. vers 1. Num. 26.59. suster van Amrams vader.
-
19
- Dit is de Korah, die tegens Mose rebelleerde, Num. 16. vers 1.
-
20
- Hy wort genoemt Aarons oom, Levit. 10.4.
-
21
- Dese was van de stamme Iuda, des Vorstes Nahessons suster, Numer. 1.7. ende c. 2. vers 3. ende 1.Chron. 2.10.
-
k
- 1.Chron. 6.3. ende 24.1.
-
22
- Dese beyde worden hier t’samen gevoeght, om dat sy beyde te gelijcke door ’t vyer zijn om gekomen. Levit. 10.1.
-
23
- Hy is sijnen vader Aaron gevolght in ’t Hoogepriesterampt, Num. 20.25.
-
24
- Siet van desen Pinehas Num. 25. vers 7.
-
25
- Dat is, de voornaemste.
-
26
- Godt de Heere wilde dat Mose het volck soude uytleyden, niet de een door de ander loopende, maer na gelegentheyt van hare woonplaetsen, want sy en waren noch niet verdeylt in stammen.
|