De Gids. Jaargang 119

(1956)– [tijdschrift] Gids, De– Auteursrechtelijk beschermd

[pagina 172] [p. 172]
Jules Supervielle Montevideo   Ik werd geboren; onverhoeds   Ging door het raam een blanke koets.       En de koetsier wekte den dag   Met van zijn zweep een held'ren slag.       Er dreven flarden nacht nog rond   Op 't water van den ochtendstond.       Muren ontwaakten, ook het zand   Dat slaapt geperst in steenen wand.       Iets van mijn ziel gleed ongewild   Langs blauwe staaf den hemel in.       Een ander iets bleef hupp'lend hier   Gemengd in een snipper papier,       En toen het stuitte op een steen,   Hield het zijn gloed voor zich alleen.
[pagina 173] [p. 173]
De morgen tint'lend van geluk   Bekeek zijn vogels stuk voor stuk,       En de eucalyptus zond zijn geur   In overmaat de wereld door.       In Uruguay aan de oceaan   Was de lucht zoo dartel en licht   Dat heel de kleur'ge horizon   Kwam nader om de stad te zien.       Hier werd mijn ik geboren tot in 't hart der bosschen   Waar 't hout langzaam zijn loten schiet;   Tot onder zee waar 't wier zijn rok beweegt   Opdat de wind gelooft dat hij in zee kan dalen.       En de aarde wentelde, telkens dezelfde ronde,   Om overal haar kinderen te ontmoeten,   En rakend op de golf of boven 't stille water   De zwemmers aan het hoofd, de duikers aan de voeten. (Vertaling H.W.J.M. Keuls)